استاندارد شماره 31 - دارایی‌های غیر جاری نگهداری شده برای فروش و عملیات متوقف شده

هدف:

1  .    هدف این استاندارد، تجویز نحوه حسابداری داراییهای نگهداری شده برای فروش و نحوه ارائه و افشای عملیات متوقف شده است. به طور خاص، این استاندارد موارد زیر را الزامی نموده است:
الف.    داراییهایی که معیارهای طبقه‌بندی به عنوان ” نگهداری شده برای فروش“ را احراز می‌کنند، به اقل مبلغ دفتری و خالص ارزش فروش اندازه‌گیری و احتساب استهلاک چنین داراییهایی متوقف می‌شود، و
ب .    داراییهایی که معیارهای طبقه‌بندی به عنوان ” نگهداری شده برای فروش“ را احراز می‌کنند در ترازنامه، و نتایج عملیات متوقف شده در صورت سود و زیان، به طور جداگانه ارائه می‌شوند.

استاندارد شماره 30 - سود هر سهم - قسمت سوم - محاسبه سود تقلیل یافته هر سهم

محاسبه سود تقلیل یافته هر سهم :

استاندارد شماره 30 - سود هر سهم - قسمت دوم - مثال‌های توضیحی

پیوست شماره 2 : مثالهای توضیحی

استاندارد شماره 30 - سود هر سهم - قسمت اول - تعاریف و کاربرد

هدف
1 .    هدف این استاندارد، تجویز ضوابط تعیین و ارائه سود هر سهم، به منظور بهبود قابلیت مقایسه عملکرد واحدهای تجاری مختلف در یک دوره گزارشگری و مقایسه عملکرد یک واحد تجاری در دوره‌های گزارشگری مختلف است. اگرچه به دلیل کاربرد رویه‌های حسابداری متفاوت در تعیین سود، اطلاعات مربوط به سود هر سهم محدودیتهایی دارد با این حال ثبات رویه در تعیین مخرج کسر در محاسبات مربوط به سود هر سهم، گزارشگری مالی را بهبود می‌بخشد. لذا، تأکید اصلی این استاندارد بر مخرج کسر در محاسبه سود هر سهم است.

استاندارد شماره 29 - فعالیت‌های ساخت املاک - قسمت دوم - سود شناسایی شده

خلاصه مبالغ درآمد و هزینه‌ها و سود شناسایی شده در طی سه سال مالی به شرح زیر می‌باشد:

استاندارد شماره 29 - فعالیت‌های ساخت املاک - قسمت اول - تعاریف و دامنه کاربرد

هدف
1 .    هدف این استاندارد تجویز روشهای حسابداری درآمد و مخارج مرتبط با فعالیتهای ساخت املاک است. موضوع اصلی این استاندارد، شناخت و تخصیص درآمدها و مخارج فعالیتهای ساخت املاک در دوره‌های مالی انجام این فعالیتهاست.

دامنه کاربرد:
2 .    این استاندارد باید برای حسابداری فعالیتهای ساخت املاک بکار گرفته شود.
3 .    این استاندارد در مورد واحدهای تجاری که به فعالیتهای ساخت املاک مشغول هستند، صرف‌نظر از اینکه این عملیات جزء فعالیتهای اصلی آنها باشد یا خیر، کاربرد دارد.
4 .    این استاندارد، برای ساخت املاک که با هدف استفاده توسط واحد تجاری انجام می‌شود، کاربرد ندارد.
5 .    با توجه به ماهیت و ویژگیهای فعالیتهای ساخت املاک، حسابداری عملیات شهرک‌سازی اعم از مسکونی، صنعتی یا تجاری نیز بر اساس الزامات این استاندارد انجام می‌شود.

استاندارد شماره 28 - فعالیت‌های بیمه عمومی - قسمت چهارم - سایر درآمدهای بیمه ای

یادداشت … - سایر درآمدهای بیمه‌ای

استاندارد شماره 28 - فعالیت‌های بیمه عمومی - قسمت سوم - خلاصه اهم رویه های حسابداری

خلاصه اهم رویه‌های حسابداری
یادداشت … - شناسایی درآمد حق بیمه و بازیافت خسارت از محل بیمه‌های اتکایی
به‌استثنای بیمه مهندسی و باربری، در سایر رشته‌های بیمه‌ای درآمد حق بیمه از تاریخ شروع پوشش بیمه‌ای و بطور یکنواخت در طول دوره بیمه‌نامه (برای بیمه‌نامه‌های مستقیم) و در طول دوره پذیرش غرامت (برای بیمه‌های اتکایی) شناسایی می‌شود. در بیمه‌های مهندسی و باربری که الگوی وقوع خطر در طول دوره بیمه نامه یکنواخت نیست، درآمد حق بیمه متناسب با الگوی وقوع خطر براوردی، شناسایی می‌شود. ضمناً بخشی از حق بیمه مرتبط با بیمه‌های صادره طی دوره مالی که قابل انتساب به پوشش خطر بعد از پایان دوره مالی است به‌عنوان حق بیمه عاید نشده شناسایی می‌شود. برای محاسبه حق بیمه عاید نشده، در مواردی که حق بیمه متناسب با گذشت زمان به‌عنوان درآمد شناسایی می‌شود، از روش فصلی (روش  ) استفاده می‌شود.

استاندارد شماره 28 - فعالیت‌های بیمه عمومی - قسمت دوم - پیوست‌ها

پیوست شماره 1

نمونه صورتهای مالی:


این پیوست به‌منظور آشنایی با نحوه اجرای بعضی از الزامات استاندارد حسابداری شماره 28 تهیه شده است و بخشی از استاندارد محسوب نمی‌شود.

در این پیوست صورتهای مالی اساسی همراه با برخی از یادداشتهای توضیحی لازم برای تشریح کاربرد الزامات این استاندارد ارائه شده است. صورتهای مالی نمونه مندرج در این پیوست، اطلاعات مربوط به فعالیتهای بیمه زندگی را دربر نمی‌گیرد. این نمونه دربرگیرنده بخشی از صورتهای مالی است و نباید به‌عنوان یک مجموعه کامل و جامع درنظر گرفته شود.

استاندارد شماره 28 - فعالیت‌های بیمه عمومی - قسمت اول - تعاریف

هدف:

1 .    هدف این استاندارد تجویز روشهاى حسابدارى براى حق‌بیمه، خسارت و مخارج تحصیل بیمه‌هاى عمومى مستقیم و اتکایى و همچنین افشاى اطلاعات این نوع فعالیتها در صورتهاى مالى شرکتها و مؤسسات بیمه است. الزامات سایر استانداردهای حسابداری درصورتی برای فعالیتهای بیمه عمومی کاربرد دارد که توسط این استاندارد جایگزین نشده باشد.
دامنه کاربرد
2 .    این استاندارد باید در مورد فعالیتهاى بیمه عمومى و بیمه عمر زمانی بکار گرفته شود و در مورد سایر بیمه‌های زندگى کاربرد ندارد.

استاندارد شماره 27 - طرح‌های مزایای بازنشستگی

دامنه‌ کاربرد:

1 .    بکارگیری‌ این‌ استاندارد در حسابداری‌ طرحهای‌ مزایای‌ بازنشستگی‌ الزامی‌ است‌.
2 .    کلیه‌ صندوقهایی‌ که‌ متولی‌ اجرای‌ طرحهای‌ مزایای‌ بازنشستگی‌ می‌باشند، ازجمله‌ سازمان‌ تأمین‌ اجتماعی‌، صندوق‌ بازنشستگی‌ کشوری‌ و صندوقهای‌ شرکتها و سازمانها مشمول‌ این‌ استاندارد هستند. طرحهای‌ مزایای‌ بازنشستگی‌ که‌ شخصیت‌ حقوقی‌ جداگانه‌ای‌ ندارند نیز در صورت‌ گزارشگری‌ مستقل‌، مشمول‌ این‌ استاندارد می‌باشند. الزامات‌ سایر استانداردهای‌ حسابداری‌ درصورتی‌ برای‌ طرحهای‌ مزایای‌ بازنشستگی‌ کاربرد دارد که‌ توسط‌ این‌ استاندارد جایگزین‌ نشده‌ باشد.
3 .    این‌ استاندارد با حسابداری‌ طرحهای‌ مزایای‌ بازنشستگی‌ برای‌ تمام‌ اعضا به‌ عنوان‌ یک‌ گروه‌ سر و کار دارد و به‌ گزارش‌ درباره‌ مزایای‌ بازنشستگی‌ هریک‌ از اعضا نمی‌پردازد.
4 .    این‌ استاندارد در مورد طرحهای‌ دیگری‌ از قبیل‌ بیمه‌ بیکاری‌ و خدمات‌ درمانی‌ که‌ توسط‌ برخی‌ سازمانها و صندوقها در کنار طرحهای‌ مزایای‌ بازنشستگی‌ اداره‌ می‌شود، کاربرد ندارد. صندوقهای‌ بازنشستگی‌ که‌ به‌طور همزمان‌ متولی‌ انجام‌ این‌ موارد می‌باشند اطلاعات‌ مرتبط‌ با طرحهای‌ مزبور را برمبنای‌ الگوی‌ صورتهای‌ مالی‌ مندرج‌ در این‌ استاندارد، در صورتهای‌ مالی‌ صندوق‌ بازنشستگی‌ ترکیب‌ و حسب‌ مورد اطلاعات‌ تفکیکی‌ ارائه‌ می‌کنند.

استاندارد شماره 26 - فعالیت‌های کشاورزی

دامنه‌ کاربرد:

1 .    کاربرد این‌ استاندارد در حسابداری‌ موارد زیر الزامی ‌است‌، مشروط‌ بر اینکه‌ به‌ فعالیت‌ کشاورزی‌ مربوط‌ باشد :
الف ‌.    داراییهای‌ زیستی‌، و
ب‌    .    تولید کشاورزی‌ در زمان‌ برداشت‌.

2 .    این‌ استاندارد در موارد زیر کاربرد ندارد :
الف ‌.    زمین‌ مربوط‌ به‌ فعالیت‌ کشاورزی‌ (به‌ استاندارد حسابداری‌ شماره‌ 11 با عنوان‌ داراییهای‌ ثابت‌ مشهود مراجعه‌ شود)، و
ب‌    .    داراییهای‌ نامشهود مربوط‌ به‌ فعالیت‌ کشاورزی‌ (به‌ استاندارد حسابداری‌ شماره 17 با عنوان‌ داراییهای‌ نامشهود مراجعه‌ شود).

استاندارد شماره 25 - گزارشگری بر حسب قسمتهای مختلف

مقدمـه‌:

1 .    هدف‌ این‌ استاندارد، تجویز مبانی‌ گزارشگری‌ اطلاعات‌ مالی‌ بر حسب‌ قسمتهای‌ مختلف‌ یک‌ واحد تجاری‌ است‌. این‌ اطلاعات‌ در مورد انواع‌ مختلف‌ محصولات‌ و خدمات‌ ارائه‌ شده‌ و نیز مناطق‌ جغرافیایی‌ مختلف‌ عملیات‌ واحد تجاری‌ است‌ که‌ به‌ استفاده‌کنندگان‌ صورتهای‌ مالی‌ در موارد زیر کمک‌ می‌کند :
الف.    درک‌ بهتر عملکرد گذشته‌ واحد تجاری‌،
ب    ‌.    ارزیابی‌ بهتر مخاطرات‌ و بازده‌های‌ واحد تجاری‌، و
ج    .    قضاوتهای‌ آگاهانه‌تر در مورد کل‌ واحد تجاری‌.

استاندارد شماره 24 - گزارشهای مالی واحد تجاری در مرحله قبل از بهره برداری

مقدمـه‌:

1 .    هدف‌ این‌ استاندارد، تشخیص‌ واحدهای‌ تجاری‌ در مرحله‌ قبل از بهره‌برداری‌ و تجویز گزارشگری‌ مالی‌ پاره‌ای‌ اطلاعات‌ خاص‌ درباره‌ آنها در مرحله‌ قبل از بهره‌برداری‌ است‌. توضیح‌ اینکه‌ معیارهای‌ شناخت‌ و اندازه‌گیری‌ معاملات‌ و سایر رویدادهای‌ مالی‌ و نیز بخش‌ عمده‌ گزارشگری‌ مالی‌ واحدهای‌ تجاری‌ در مرحله‌ قبل از بهره‌برداری‌ و واحدهای‌ تجاری‌ در حال‌ بهره‌برداری‌ مشابه‌ است‌.

استاندارد شماره 23 - حسابداری مشارکتهای خاص

دامنه‌ کاربرد:

1 .    این‌ استاندارد باید برای‌ حسابداری‌ مشارکتهای‌ خاص‌ شامل‌ نحوه‌ ارائه‌ داراییها، بدهیها، درآمدها و هزینه‌های‌ مشارکت‌ خاص‌ در صورتهای‌ مالی‌ هر یک‌ از شرکای‌ خاص‌ و سرمایه‌گذاران‌، صرف‌نظر از نوع‌ مشارکت‌ خاص‌، بکار رود.

استاندارد شماره 22 - گزارش های مالی میان دوره‌ای

مقدمـه‌:

1 .    هدف‌ این‌ استاندارد تعیین‌ حداقل‌ محتوای‌ گزارش‌ مالی‌ میان‌دوره‌ای‌ و تعیین‌ اصول‌ شناخت‌ و اندازه‌گیری‌ قابل‌ اعمال‌ در تهیه‌ صورتهای‌ مالی‌ کامل‌ یا فشرده‌ میان‌دوره‌ای‌ است‌. گزارش‌ مالی‌ میان‌دوره‌ای‌ به موقع‌ و قابل‌ اتکا، اطلاعات‌ مفیدی‌ در رابطه‌ با توان‌ کسب‌ سود و ایجاد جریانهای‌ نقدی‌، شرایط‌ مالی‌ و نقدینگی‌ واحد تجاری‌ برای‌ سرمایه‌گذاران‌، اعتباردهندگان‌ و سایر استفاده‌کنندگان‌ فراهم‌ می‌آورد.

استاندارد شماره 21 - حسابداری اجاره‌ها

مقدمــه‌:

1 .    هدف‌ این‌ استاندارد، تجویز رویه‌های‌ حسابداری‌ و افشای‌ مناسب‌ برای‌ اجاره‌های‌ سرمایه‌ای‌ و عملیاتی‌ توسط‌ اجاره‌دهنده‌ و اجاره‌کننده‌ است‌.
2 .    اجاره‌ ابزاری‌ است‌ که‌ واحد تجاری‌ از طریق‌ آن‌ حق‌خرید یا استفاده‌ از داراییها را به‌دست‌ می‌آورد. در قراردادهای‌ اجاره‌ به‌ شرط‌ تملیک‌، اجاره‌دهنده‌ موظف‌ است‌ در صورت‌ عمل‌ به شرایط‌ قرارداد توسط‌ اجاره‌کننده‌، مالکیت‌ قانونی‌ دارایی‌ مورد اجاره‌ را در پایان‌ مدت‌ اجاره‌ به‌ وی‌ انتقال‌ دهد. بنابراین‌ الزامات‌ این‌ استاندارد در مورد حسابداری‌ قراردادهای‌ اجاره‌ به شرط‌ تملیک‌ نیز کاربرد دارد.

استاندارد شماره 20 - حسابداری سرمایه گذاری در واحدهای وابسته

دامنه‌ کاربرد:
1 .    این‌ استاندارد باید برای‌ حسابداری‌ سرمایه‌گذاری‌ در واحدهای‌ تجاری‌ وابسته‌ در صورتهای‌ مالی‌ تلفیقی‌ و صورتهای‌ مالی‌ جداگانه‌ واحد سرمایه‌گذار بکار گرفته‌ شود. الزامات‌ این‌ استاندارد در مورد کلیه‌ واحدهای‌ سرمایه‌گذار از جمله‌ شرکتهای‌ تخصصی‌ سرمایه‌گذاری‌ کاربرد دارد.

استاندارد شماره 19 - ترکیبهای تجاری

پیشگفتار:

(1)    استاندارد حسابداری شماره 19 با عنوان ترکیبهای تجاری که در تیرماه 1385 توسط مجمع عمومی سازمان حسابرسی تصویب شده است، جایگزین استاندارد حسابداری شمـاره 19
قبلی می‌شود و الزامات آن در مورد صورتهای مالی که دوره مالی آنها از تاریخ 1/1/1385 و بعد از آن شروع می‌شود لازم‌الاجراست.
دلایل تجدیدنظر در استاندارد
(2)    این تجدیدنظر با هدف هماهنگی بیشتر با استانداردهای بین‌المللی حسابداری و بهبود استاندارد قبلی، انجام شده است.
تغییرات اصلی
(3)    طبق استاندارد قبلی واحدهای تجاری برای انجام ترکیبهای تجاری مجاز به استفاده از دو روش خرید و اتحاد منافع بودند. در استاندارد جدید روش اتحاد منافع حذف شده است.
(4)    در استاندارد تجدیدنظر شده، سهم اقلیت براساس ارزش منصفانه خالص داراییهای قابل تشخیص واحد تجاری فرعی محاسبه می‌شود. در استاندارد قبلی، سهم اقلیت براساس مبلغ دفتری محاسبه می‌شد.
(5)    مازاد سهم واحد تحصیل‌کننده از خالص ارزش منصفانه داراییها و بدهیهای قابل تشخیص واحد تحصیل شده نسبت به بهای تمام شده، بین داراییهای غیرپولی قابل تشخیص به نسبت ارزش منصفانه آنها تسهیم می‌شود و به عنوان درآمد شناسایی نمی‌گردد. بدین ترتیب سرقفلی منفی و نحوه حسابداری آن در این استاندارد حذف شده است.
 
این استاندارد باید باتوجه به ” مقدمه‌ای بر استانداردهای حسابداری“ مطالعه و بکار گرفته شود.

استاندارد شماره 18 - صورتهای مالی تلفیقی و حسابداری سرمایه گذاری در واحدهای تجاری فرعی

پیشگفتار:

(1)   استاندارد حسابداری شماره 18 با عنوان صورتهای مالی تلفیقی و حسابداری سرمایه‌گذاری در واحدهای تجاری فرعی که درتیرماه 1385 توسط مجمع عمومی سازمان حسابرسی تصویب شده است، جایگزین استاندارد حسابداری شماره 18 قبلی می‌شود و الزامات آن در‌مورد صورتهای مالی که دوره مالی آنها از تاریخ 1/1/1385 و بعد از آن شروع می‌شود، لازم‌الاجراست.
دلایل تجدید نظر در استاندارد

(2)   این تجدیدنظر با هدف هماهنگی بیشتر با استانداردهای بین‌المللی حسابداری و بهبود استاندارد قبلی، انجام شده است.
تغییرات اصلی

(3)   طبق استاندارد قبلی واحدهای تجاری اصلی که بیش از 90 درصد سهام آنها دراختیار واحد تجاری اصلی دیگر بود درصورت کسب موافقت سایر صاحبان سهام، ملزم به ارائه صورتهای مالی تلفیقی نبودند. شرط 90 درصد در استاندارد جدید حذف شده اما شرایط دیگری طبق بند 6 استاندارد اضافه شده است.

استاندارد شماره 17 - داراییهای نامشهود - قسمت دوم - دامنه کاربرد

کاربرد استاندارد حسابداری‌ در مورد برخی‌ اقلام‌ غیرپولی‌ نامشهود

1 .    در این‌ پیوست‌، نحوه‌ کاربرد استاندارد حسابداری‌ در مورد برخی‌ اقلام‌ غیرپولی‌ نامشهود با توجه‌ به‌ ویژگیهای‌ قانونی‌ و سایر جنبه‌های‌ مرتبط‌ با آنها مطرح‌ می‌شود. این‌ موارد تنها جنبه‌ تشریحی‌ دارد و بنابراین‌ بخشی‌ از استاندارد حسابداری‌ نیست‌.

استاندارد شماره 17 - داراییهای نامشهود - قسمت اول - ویژگی‌ها و تعاریف اولیه

پیشگفتار:

(1)   استاندارد حسابداری شماره 17 با عنوان داراییهای نامشهود که در تاریخ 30/4/1386 توسط مجمع عمومی سازمان حسابرسی تصویب شده است، جایگزین استاندارد حسابداری شماره 17 قبلی و همچنین استاندارد حسابداری شماره 7 با عنوان حسابداری مخارج تحقیق و توسعه می‌شود و الزامات آن در‌مورد صورتهای مالی که دوره مالی آنها از تاریخ 1/1/1386 و بعد از آن شروع می‌شود، لازم‌الاجراست.

دلایل تجدید نظر در استاندارد

(2)   این تجدیدنظر با هدف هماهنگی بیشتر با استانداردهای بین‌المللی حسابداری و بهبود استاندارد قبلی، انجام شده است.

استاندارد شماره 16 - آثار تغییر در نرخ ارز

پیشگفتار:

(1)   استاندارد حسابداری شماره 16 با عنوان آثار تغییر در نرخ ارز که در تاریخ 22/9/1391 توسط مجمع عمومی سازمان حسابرسی تصویب شده است، جایگزین استاندارد حسابداری شماره 16 قبلی با عنوان تسعیر ارز می‌شود و الزامات آن در مورد صورتهای مالی که دوره مالی آنها از تاریخ 1/1/1391 و بعد از آن شروع می‌شود، لازم‌الاجراست.

دلایل تجدید نظر در استاندارد

(2)   این تجدیدنظر با هدف هماهنگی بیشتر با استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی و بهبود استاندارد قبلی، انجام شده است.

استاندارد شماره 15 - حسابداری سرمایه گذاری ها

دامنه‌ کاربرد:

1 . این‌ استاندارد به نحوه‌ حسابداری‌ سرمایه‌گذاریها و الزامات‌ افشای‌ اطلاعات‌ مربوط‌ می‌پردازد.

2 .حسابداری‌ سرمایه‌گذاری‌ در کلیه‌ واحدهای‌ تجاری‌ باید طبق‌ الزامات‌ این‌ استاندارد انجام‌ شود. این‌ استاندارد نحوه‌ حسابداری‌ سرمایه‌گذاری‌ در واحدهای‌ تجاری‌ فرعی‌ و وابسته‌ در صورتهای‌ مالی‌ تلفیقی‌ را تعیین‌ نمی‌کند لیکن‌ درخصوص‌ نحوه‌ حسابداری‌ سرمایه‌گذاریهای‌ پیشگفته‌ در صورتهای‌ مالی‌ واحد تجاری‌ اصلی‌ کاربرد دارد مگر در مواردی‌ که‌ در استانداردهای‌ حسابداری‌ مربوط‌ به‌ سرمایه‌گذاری‌ در واحدهای‌ تجاری‌ فرعی‌ و وابسته‌ نحوه‌ عمل‌ دیگری‌ تجویز شده‌ باشد.

استاندارد شماره 14 - نحوه ارائه دارایی های جاری و بدهی های جاری

مقدمه‌:

1 .    از جمله‌ اطلاعات‌ مفیدی‌ که‌ می‌تواند در تحلیل‌ وضعیت‌ مالی‌ واحدتجاری‌ برای‌ استفاده‌کنندگان‌ صورتهای‌ مالی‌ مفید واقع‌ شود، ارائـه‌ جداگانه‌ داراییهای‌ جاری‌ و بدهیهای‌ جاری‌ در ترازنامه‌ است‌. معمولاً به‌ مـازاد داراییهـای‌ جاری‌ بر بدهیهای‌ جاری‌، ” خالص‌ داراییهـای‌ جـاری‌“
یا ” سرمایه‌ در گردش“ و به‌ مازاد بدهیهای‌ جاری‌ بر داراییهای‌ جاری‌ ” خالص‌ بدهیهای‌ جاری“ اطلاق‌ می‌شود.

استاندارد شماره 13 - حسابداری مخارج تامین مالی

مقدمـه‌

1 .    هدف‌ این‌ استاندارد، تجویز نحوه‌ عمل‌ حسابداری‌ مخارج‌ تأمین‌ مالی‌ است‌. براساس‌ این‌ استاندارد، مخارج‌ تأمین‌ مالی‌ عموماً بلافاصله‌ به عنوان‌ هزینه‌ دوره‌ شناسایی‌ می‌شود، به استثنای‌ مواردی‌ که‌ این‌ مخارج‌ به‌ حساب‌ دارایی‌ واجد شرایط‌ منظور می‌گردد.
دامنه‌ کاربرد

2 .        این‌ استاندارد باید برای‌ حسابداری‌ مخارج‌ تامین‌ مالی‌ بکار گرفته‌ شود.

3 .    مخارج‌ واقعی‌ یا انتسابی‌ به‌ حقوق‌ صاحبان‌ سرمایه‌، در این‌ استاندارد مطرح‌ نمی‌شود.
تعاریف‌

4 .        اصطلاحات‌ ذیل‌ در این‌ استاندارد با معانی‌ مشخص‌ زیر بکار رفته‌ است‌:

·     مخارج‌ تأمین‌ مالی‌ : عبارت‌ است‌ از سود تضمین‌ شده‌، کارمزد و سایر مخارجی‌ که‌ واحد تجاری‌ برای‌ تأمین‌ منابع‌ مالی‌ متحمل‌ می‌شود.

·     دارایی‌ واجد شرایط‌ : یک‌ دارایی‌ است‌ که‌ آماده‌ سازی‌ آن‌ جهت‌ استفاده‌ مورد انتظار یا فروش‌ الزاماً مدت‌ زیادی‌ طول‌ می‌کشد.

استاندارد شماره 12 - اشخاص وابسته

پیشگفتار:


(1)   استاندارد حسابداری شماره 12 با عنوان افشای اطلاعات اشخاص وابسته که در تاریخ 30/4/1386 وسط مجمع عمومی سازمان حسابرسی تصویب شده است، جایگزین استاندارد حسابداری شماره 12 قبلی می‌شود و الزامات آن در مورد صورتهای مالی که دوره مالی آنها از تاریخ 1/1/1386 و بعد از آن شروع می‌شود لازم‌الاجراست.

تغییرات اصلی:

دامنه کاربرد

(2)   واحدهای تجاری تحت کنترل دولت که اوراق سهام یا اوراق مشارکت آنها به عموم عرضه شده یا در جریان عرضه عمومی می‌باشد، درخصوص معاملات با سایر واحدهای تجاری که مستقیماً و نه از طریق واحد تجاری گزارشگر تحت کنترل دولت می‌باشد در دامنه کاربرد این استاندارد قرار گرفته‌ است.

تعاریف

(3)   تعریف ” شخص وابسته “ با افزودن موارد زیر بسط داده شده است:

·       اشخاص دارای کنترل مشترک بر واحد تجاری،

·       مشارکتهای خاصی که واحد تجاری در آن شریک خاص است، و

·   طرح بازنشستگی خاص کارکنان واحد تجاری، یا طرح بازنشستگی خاص کارکنان اشخاص وابسته به آن و همچنین واحدهای تجاری تحت کنترل این‌گونه طرحها.

 

استاندارد شماره 11 - دارایی های ثابت مشهود - قسمت دوم - تجدید ارزیابی و محاسبه استهلاک

روش تجدید ارزیابی:

29 .     پس از شناخت دارایی ثابت مشهود، چنانچه ارزش منصفانه به‌گونه‌ای اتکاپذیر قابل اندازه‌گیری باشد، باید آن را به مبلغ تجدید ارزیابی یعنی ارزش منصفانه در تاریخ تجدید ارزیابی پس از کسر استهلاک انباشته و کاهش ارزش انباشته بعد از تجدید ارزیابی، ارائه کرد. تجدید ارزیابی باید در فواصل زمانی منظم انجام شود تا اطمینان حاصل گردد مبلغ دفتری دارایی تفاوت با اهمیتی با ارزش منصفانه آن در تاریخ ترازنامه ندارد. پس از انجام تجدید ارزیابی، استهلاک انباشته قبلی حذف و مبلغ تجدید ارزیابی، از هر نظر جایگزین ناخالص مبلغ دفتری قبلی آن دارایی خواهد شد.

30 .  ارزش منصفانه داراییهای ثابت مشهود معمولاً براساس ارزش بازار آنها تعیین می‌گردد. این ارزش براساس شواهد بازار و توسط ارزیابان با صلاحیت حرفه‌ای تعیین می‌شود. در مورد زمین و ساختمان ارزش بازار دارایی با توجه به کاربرد فعلی آن تعیین می‌شود به شرط اینکه دارایی در همان رشته فعالیت یا رشته فعالیت مشابه به طور مستمر مورد استفاده قرار گیرد.

31 .  چنانچه به دلیل ماهیت تخصصی داراییهای ثابت مشهود و نیز این امر که اقلام مذکور عمدتاً به صورت بخشی از یک واحد تجاری فعال و نه به صورت جداگانه، فروخته می‌شود، شواهدی درخصوص ارزش بازار آنها وجود نداشته باشد، آن اقلام به بهای جایگزینی مستهلک شده ارزیابی می‌شود. برای مثال می‌توان به زمین و ساختمانهای دارای استفاده خاص مثل پالایشگاهها، نیروگاهها، تأسیسات بندری و اراضی زیر سد اشاره کرد.

32 .  بهای جایگزینی مستهلک شده یک ساختمان متشکل از ارزش بازار زمین مربوط باتوجه به استفاده فعلی آن و همچنین بهای جایگزینی مستهلک شده برآوردی ساختمان آن است. برای تعیین بهای جایگزینی مستهلک شده باید بهای جایگزینی یک ساختمان جدیدالاحداث مشابه را از بابت عمر مفید ساختمان، شرایط و فرسودگی آن و سایر عوامل محیطی کاهش داد. در کاربرد مبنای بهای جایگزینی مستهلک شده جهت ارزیابی ساختمان، باید دقت کافی معمول داشت، چرا که معمولاً استفاده از این روش منجر به تعیین ارزشی بیشتر از ارزش حاصل از کاربرد مبنای ارزش بازار می‌گردد. به همین دلیل ابتدا باید اطمینان حاصل کرد که ساختمان مورد نظر واقعاً دارای چنان خصوصیاتی است که تعیین ارزش بازار آن غیرممکن است. افزون بر این، لازم است که واحد تجاری مربوط به طور بالقوه از چنان سودآوری برخوردار باشد تا کاربرد بهای جایگزینی مستهلک شده توجیه‌پذیر باشد. چنین ملاحظاتی ممکن است به تعیین ارزش کمتری برای ساختمان مربوط منجر گردد.

33 .  تناوب تجدید ارزیابی به تغییرات ارزش منصفانه داراییهای تجدید ارزیابی شده بستگی دارد. چنانچه ارزش منصفانه داراییهای تجدید ارزیابی شده، تفاوت با اهمیتی با مبلغ دفتری آن داشته باشد، تجدید ارزیابی بعدی ضرورت دارد. به موجب این استاندارد در شرایط کنونی این تفاوت معمولاً در دوره تناوب 3 یا 5 ساله ایجاد می‌شود.

34 .     هرگاه‌ یک‌ قلم‌ از داراییهای‌ ثابت‌ مشهود تجدید ارزیابی‌ شود ، تجدید ارزیابی‌ تمام‌ اقلام‌ طبقه‌ای‌ که‌ دارایی‌ مزبور به‌ آن‌ تعلق‌ دارد، الزامی‌ است‌ .

استاندارد شماره 11 - دارایی های ثابت مشهود - قسمت اول - پیشگفتار و دامنه کاربرد

پیشگفتار:

(1)   استاندارد حسابداری شماره 11 با عنوان داراییهای ثابت مشهود که در تاریخ 30/4/1386 توسط مجمع عمومی سازمان حسابرسی تصویب شده است، جایگزین استاندارد حسابداری شماره 11 قبلی می‌شود و الزامات آن در مورد صورتهای مالی که دوره مالی آنها از تاریخ 1/1/1386 و بعد از آن شروع می‌شود، لازم‌الاجراست.
دلایل تجدیدنظر در استاندارد

(2)   این تجدیدنظر با هدف هماهنگی بیشتر با استانداردهای بین‌المللی حسابداری و بهبود استاندارد قبلی، انجام شده است.
تغییرات اصلی

(3)   اجزای بهای تمام شده دارایی ثابت مشهود شامل برآورد اولیه مخارج پیاده‌سازی و برچیدن دارایی و بازسازی محل نصب آن از بابت تعهدی است که در زمان تحصیل دارایی تقبل می‌شود. در زمان تحصیل دارایی، این مخارج و تعهد مرتبط با آن براساس ارزش فعلی اندازه‌گیری می‌شود. طبق استاندارد قبلی از بابت مخارج مزبور، طی عمر مفید دارایی، ذخیره لازم در حسابها منظور می‌گردید.

(4)   در مواردی که یک دارایی ثابت مشهود در معاوضه با دارایی غیرپولی یا ترکیبی از داراییهای پولی و غیرپولی تحصیل می‌شود، باید به ارزش منصفانه اندازه‌گیری و شناسایی شود مگر اینکه معاوضه فاقد محتوای تجاری باشد. در استاندارد قبلی صرفاً معاوضه داراییهای ثابت مشهود غیر مشابه، برمبنای ارزش منصفانه اندازه‌گیری می‌شد.

(5)   فرایند استهلاک دارایی ثابت مشهود از زمانی که دارایی آماده بهره‌برداری است آغاز می‌شود. در استاندارد قبلی زمان آغاز استهلاک دارایی تصریح نشده بود.

استاندارد شماره 10 - حسابداری کمکهای بلاعوض

دامنـه‌ کاربرد:

1 .     این‌ استاندارد باید برای‌ حسابداری‌ کمکهای‌ بلاعوض‌ دولت‌ و سایر اشکال‌ کمکهای‌ دولتی‌ بکار گرفته‌ شود.

2 .    الزامات‌ این‌ استاندارد، همچنین‌ می‌تواند به عنوان‌ بهترین‌ الگوی‌ عمل‌ حسابداری‌ کمکهای‌ بلاعوض‌ و سایر اشکال‌ کمک‌ دریافتی‌ از منابع‌ غیر دولتی‌ مورد استفاده‌ قرار گیرد.