وقتی شروع به کار با سیستم حسابداری مینماییم، با 3 محیط اصلی و مرتبط با هم روبرو هستیم، الف: تعاریف اولیه، ب: ثبت رخدادهای مالی، ج: گزارشگری مالی.
تعاریف اولیه یکی از مهمترین قسمتهای هر سیستم نرمافزاری میباشد که با دقت و درایت خاصی باید پیادهسازی شود، زیرا تاثیر مستقیمی هم در ثبت رخدادهای مالی و هم در نحوه گزارشگری ما خواهد گذاشت.
اولین و اصلیترین بخش از تعاریف اولیه، تعریف کدینگ حسابداری میباشد. بهترین حالت و شیواترین حالت پیادهسازی کدینگ حسابداری، پیادهسازی آن در قالب ساختار درختی میباشد. این ساختار درختی به معنای واقع کلمه هم در تعریف حساب و هم در تعریف تفصیلی در قالب 20 سطح طبقه بندی در سیستم مالی یکپارچه نوسا وجود دارد که در این پست قصد داریم به بررسی آن بپردازیم.
همانطور که مستحضرید یکی از استاندارترین حالتهای طبقهبندی کدینگ حسابها متشکل است از: طبقه، گروه، کل، معین و تفصیلی؛ بنا به نیاز شرکتهای مختلف، سطوح طبقه بندی حسابها و تفصیلیها میتواند بسط پیدا نماید، مثلا اگر نیاز باشد حسابهای معین دیگری در زیر گروه معین اصلی تعریف شود، یا طبقه بندی تفصیلیها گسترش پیدا نماید، در این حالت و حالتهای مشابه آن و با توجه به نیاز و ساختار مالی شرکتها و همچنین نحوه گزارشگری مالی آنها، ساختار درختی قابلیت انعطاف پذیری بالایی در تعریف حساب و تفصیلی را دارد.
در تعریف کدینگ حسابها، حسابهایی وجود دارند که بسیار پر تکرار هستند و بدون حساب سرگروه خود نیز ماهیت مالی ندارند و یک از عمده ترین وجوه تمایز کدینگ حسابداری شرکتهای مختلف با یکدیگر وجود این حسابها میباشند که از آنها به عنوان تفصیلی یاد میشود، اگر با معنی و کاربرد تفصیلی در حسابداری و آشناییت کافی ندارید میتوانید قبل از مطالعه ادامه این نوشتار، به لینک معنی و کاربرد تفصیلی در حسابداری مراجعه نمایید.
در حسابداری ما با دو روش برای پیاده سازی تفصیلیها در کدینگ مواجه هستیم.
الف: تعریف تفصیلی در زیر شاخه حسابها زیرگروه معین
ب: تعریف تفصیلی بصورت مستقل و شناور در درختی مجزا از درخت حسابها که در ادامه به بررسی مزایا و معایب هرکدام میپردازیم.
تعاریف اولیه یکی از مهمترین قسمتهای هر سیستم نرمافزاری میباشد که با دقت و درایت خاصی باید پیادهسازی شود، زیرا تاثیر مستقیمی هم در ثبت رخدادهای مالی و هم در نحوه گزارشگری ما خواهد گذاشت.
اولین و اصلیترین بخش از تعاریف اولیه، تعریف کدینگ حسابداری میباشد. بهترین حالت و شیواترین حالت پیادهسازی کدینگ حسابداری، پیادهسازی آن در قالب ساختار درختی میباشد. این ساختار درختی به معنای واقع کلمه هم در تعریف حساب و هم در تعریف تفصیلی در قالب 20 سطح طبقه بندی در سیستم مالی یکپارچه نوسا وجود دارد که در این پست قصد داریم به بررسی آن بپردازیم.
همانطور که مستحضرید یکی از استاندارترین حالتهای طبقهبندی کدینگ حسابها متشکل است از: طبقه، گروه، کل، معین و تفصیلی؛ بنا به نیاز شرکتهای مختلف، سطوح طبقه بندی حسابها و تفصیلیها میتواند بسط پیدا نماید، مثلا اگر نیاز باشد حسابهای معین دیگری در زیر گروه معین اصلی تعریف شود، یا طبقه بندی تفصیلیها گسترش پیدا نماید، در این حالت و حالتهای مشابه آن و با توجه به نیاز و ساختار مالی شرکتها و همچنین نحوه گزارشگری مالی آنها، ساختار درختی قابلیت انعطاف پذیری بالایی در تعریف حساب و تفصیلی را دارد.
در تعریف کدینگ حسابها، حسابهایی وجود دارند که بسیار پر تکرار هستند و بدون حساب سرگروه خود نیز ماهیت مالی ندارند و یک از عمده ترین وجوه تمایز کدینگ حسابداری شرکتهای مختلف با یکدیگر وجود این حسابها میباشند که از آنها به عنوان تفصیلی یاد میشود، اگر با معنی و کاربرد تفصیلی در حسابداری و آشناییت کافی ندارید میتوانید قبل از مطالعه ادامه این نوشتار، به لینک معنی و کاربرد تفصیلی در حسابداری مراجعه نمایید.
در حسابداری ما با دو روش برای پیاده سازی تفصیلیها در کدینگ مواجه هستیم.
الف: تعریف تفصیلی در زیر شاخه حسابها زیرگروه معین
ب: تعریف تفصیلی بصورت مستقل و شناور در درختی مجزا از درخت حسابها که در ادامه به بررسی مزایا و معایب هرکدام میپردازیم.